शनिबार मुलुकका शीर्षस्थ नेताहरूबीच भएको छलफलको सार थियो, त्यो के भने मुलुक सञ्चालन गर्दा सहमति र सहकार्यको आधारमा गर्ने । वर्तमान प्रधानमन्त्री तथा नेपाल कम्युनिष्ट पार्टी (नेकपा) का अध्यक्ष केपी शर्मा ओली, नेकपाका अर्का अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल प्रचण्ड र नेपाली काङ्ग्रेसका सभापति शेरबहादुर देउवाबीच भएको छलफलबाट यस्तो निष्कर्ष आएको थियो । समसामयिक राजनीतिका विषयमा भएको छलफलबाट मुलुक सञ्चालन गर्दा साझा सहमति र सहकार्यका आधारमा अगाडि बढ्ने भनियो । यो सार सह्रानीय छ । मुलुकका लागि हरेक घडी र हरेक क्षण यो आवश्यक पनि हो । मुलुकमा जब–जब सङ्कट आउँछ वा सङ्कटको घडीमा पुग्छ त्यो अवधिमा मात्रै राजनेत
विभिन्न सङ्घ–संस्था तथा महिला अधिकारकर्मीहरूले महिला हिंसा विरुद्ध आवाज उठाउदै आइरहेका छन् । तर, पनि महिला हिंसामा कमी आउनुको सट्टा झन्झन् हिंसाको ग्राफ बढेको प्रहरी कार्यालयहरूमा ती विषयमा परेका मुद्दाको विवरणले देखाएको छ । हाम्रो समाजमा न्यायका लागि पीडित महिला स्वयम्ले भन्न नक्सदा धेरैजसो घटनाहरू बाहिर आउन सकेका छैनन् । जसले गर्दा बलात्कृत बने पनि न्याय नपाएका घटनाहरू समाजमा प्रशस्त छन् । हाम्रो समाज पितृसत्तात्मक सोच तथा संरचनामा आधारित भएका कारण महिलाहरू आफनो घरपरिवार, आफन्तबाटै पीडित बनेका छन् । कानूनी उपचारको अज्ञानताले अधिकांश महिलाहरूले यौनजन्य हिंसालाई बाहिर ल्याए इज्जत तथा प्र
२१ औं शताब्दीमा प्रविधि मानव विकासका लागि नङ र मासु जत्तिकै सम्बन्ध छ । प्रविधि भएन भने एक दिन त के एक क्षण पनि कल्पना गर्न सकिदैन । अहिले गाँस, बास र कपास जस्तै अपरिहार्य वस्तु बनिसक्यो प्रविधि । ६० को दशकसम्म नेपालीहरू प्रविधिमा एकदमै पहुँच राख्थे । तर, एक दशकको दर्बियानमा अवस्था कहाँदेखि कहाँ पुग्यो । हरेकको हात–हातमा मोबाइल र प्रविधिका कुनै न कुनै सामग्री देखिन्छन् । छोटो अवधिमै भित्रिएको तीव्र गतिको प्रविधिकै कारण हुनसक्छ, यसका विकृतिहरू पनि समाजमा प्रसस्तै देखिन थालेका छन् । त्यसैको एउटा नमूना उदाहरण बनेको छ मोरङ उर्लाबारीकी एक किशोरीको कथा । कथाअनुसार किशोरी (परिवर्तित नाम निशा धि
सङ्घीयता आएपछि देशमा सात प्रदेश घोषणा भए । त्यतिबेलै प्रदेश नं.१का नेताहरूले एक नम्बर प्रदेशलाई विकास, सुविधाका हिसाबले पनि एक नम्बर बनाउने उद्घोष गरेका थिए । तर, प्रदेश घोषणा भएको तीन वर्ष लागिसक्दा पनि प्रदेशले नाम समेत पाउन सकेको छैन । अन्य प्रदेशहरूले धमाधम नामाकरण गरिसक्दा समेत आफुलाई हरेक कुरामा एक नम्बर भन्न रुचाउने प्रदेशकै नामाकरणमा अलमल भइरहेको छ । अन्य प्रदेशको नामाकरण भइरहेका बेला एक नम्बर प्रदेशले नाम पाउन नसक्दा यहाँका राजनीतिक दल र नेतृत्वप्रति आलोचना समेत हुन थालेको छ । प्रदेश नं.१मा नेकपाको दुई तिहाई भन्दा बढी बहुमत छ । प्रदेशसभामा नेकपाका ६७, काङ्ग्रेसका २१, समाजवादी पार्टीका
धरान काकाकूलको शहर हो भनेर भनिरहनु पर्दैन । यो यथार्थ हरेक हिउँद मौसम लागेपछि देखिन थालिहाल्छ । हरेक वर्षझैं यस वर्ष पनि देखिन थालेको कतै छिपेको छैन । धरान–९ का जनप्रतिनिधिहरूले केही दिनयतादेखि थालेको नेपाल खानेपानी संस्थान धरान शाखाविरुद्ध आन्दोलन, तालाबन्दी र धर्नाबाटै पुष्टि हुन्छ । आवादी जुन तहमा बढिरहेको छ, त्यस अनुपातमा खानेपानी आपूर्ति हुन नसक्दा काकाकूल त हुने नै भयो । त्यही काकाकूललाई निर्मूल पार्न सन् २०१२ मा धरानले एशियाली विकास बैङ्क (एडिबी) बाट २२ दशमलव ०७ मिलियन अमेरिकी डलर ऋण अनुदान प्राप्त ग¥यो । त्यो आयोजना आउँदा पनि केही आन्दोलनका स्वरहरू देखिएकै हुन् । धरान त्यो बे
‘पैसा जति कमाए पनि डकार आउँदैन ।’ सञ्चार माध्यम बिबिसिले एकपटक ब्रुनाइका शासक सुल्तानको सम्पत्तिलाई लिएर ‘अझै कति सम्पति कमाउने ? अब त पुगेन ?’ भनेर प्रश्नको सोझो जवाफ हो यो । पैसा कमाउनका लागि मान्छेले अनेक उपाय लगाउँछन् । सीप हुनेले आफ्नो कला सीप प्रयोग गर्छन् । पुँजी हुनेले पुँजी लगानी गर्छन् । रातदिन नभनी पैसाकै लागि पैसाकै पछि दौडेर अन्तिम सास रहेसम्म पैसा नै कमाउने सपना र धुनमा जीवन बिताउँछन् । त्यसैले ब्रुनाईका सुल्तानले भने, ‘पैसा जति कमाए पनि डकार आउँदैन ।’ यहाँ सन्दर्भ जोड्न खोजिएको हो, सही तरिका अपनाएर वैधानिक रूपमा पुँजी लगानी गरेर वा व्यापार व्य
मेची पुल निर्माण सम्पन्न हुन झण्डै चार दशक खर्चिनुप¥यो । २० को दशकबाट शुरु गरेको पुल सग्लो रूपमा पाउन झापाका मेचीबासीलाई ४० वर्ष पर्खिनुप¥यो । पुल त बन्यो तर, अझै प्रयोगमा आउन भने सकेको छैन । सग्लो पुल पाउन झापाबासीलाई जति वर्ष लाग्यो । सायद ‘एप्रोच रोड’ जोडिन पनि त्यति नै वर्ष लाग्ने त हैन, आशङ्काहरू जन्मिन थालेका छन् । २०७५ साल माघ १७ गते प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओलीले पुल उद्घाटन गर्दा एप्रोच रोड पनि बनिहाल्ने सङ्केतले जनता खुशी थिए । तर, ११ महिनाको यो कालखण्डमा निर्माण त के प्रक्रिया अगाडि नबढ्दा जनता निराश बन्न थालेका छन् । नेपाल र भारततर्फ नै ‘एप्रोच रोड’
बलात्कार आफैमा अमानवीय जघन्य अपराध हो । बलात्कार किन हुन्छ भनेर अनेक मनोवैज्ञानिक, सामाजशास्त्रीय दृष्टिकोणबाट अध्ययन अनुसन्धान भएका छन् । जुनसुकै दृिष्टकोणबाट अध्ययन अनुसन्धान भएपनि सार भने एउटै छ, महिलालाई अवला देख्ने र पुरुषले आफुलाई बाहुबली ठान्ने अनि महिलालाई यौन प्यास मेट्ने माध्यम ठान्ने पितृसतात्मक मान्यता ।बलात्कारी पुरुष टाढाको वा नचिनेको कमै हुन्छ । अधिकांस बलात्कार चिनेजानेका, आफन्त, प्रेम बहाना गर्ने प्रेमिकाहरुबाटै महिलाहरु दिनदिनै बलात्कृत हुदै आएका छन् । कतिपयले सामाजिक संजाल वा युट्युव वा इन्टर्नेटबाट हेर्न सकिने विभिन्न पोर्न फिल्मको प्रभावले समाजमा बलात्कारका घट्ना बढेको दाव
धरानवासीका लागि खानेपानी समस्या नयाँ विषय होइन । विशेषगरी वर्षको तीन महिना धरानवासीका धारामा पर्याप्त पानी आउँदैन । हरेक वर्ष माघ, फागुनमा धरानवासीहरू खाली गाग्रो बोकेर पानी माग्दै खानेपानी संस्थान पुग्छन् । वर्षेनी आन्दोलन चल्दा चल्दै वर्षा शुरु हुन्छ, त्यसपछि आन्दोलन पनि सकिन्छ । तर, यसपटक पुसमै पानीका लागि आन्दोलन शुरु भयो । यसपटकको आन्दोलन विगत भन्दा अलि फरक छ । धरानको खानेपानी समस्या समाधानकै लागि भनेर केही वर्षदेखि एशियाली विकास बैङ्क (एडिबी)को अनुदान तथा ऋणमा धरान खानेपानी आयोजना चलिरहेको छ । निर्धारित समय सकिँदा पनि यसले लक्ष्य अनुरूपको प्रगति गर्न सकेको छैन । पटक पटक विवादमा समेत परे
समामुख कृष्णबहादुर महरालाई बलात्कारको अभियोग लागेपछि राजीनामा बुझाएका कारण रिक्त रहेको सभामुख पद निकै पेचिलो बनेको छ । नेकपाबाट उपसभामुख बनेकी शिवमाया तुम्बाहाङ्फेको राजीनामा नदिने अडानले सत्तारुढ दल नेपाल कम्युनिष्ट पार्टी (नेकपा) मा सभामुख चयन निकै सकसपूर्ण बनेको छ । नेकपा वृत्तमा उपसभामुखको अडान चर्चाको कारण बनेको छ । सामाजिक सञ्जालहरूमा नेकपाका नेताहरूका भनाइहरू पोखिन थालेका छन् । कतिपयले उपसभामुखको अडानलाई गैरजिम्मेवारपूर्ण भनाइ रहेको प्रतिक्रिया जनाइरहेका छन् भने कतिपयले उपसभामुखको कार्यशैलीको खुलेर आलोचना गरिरहेका छन् । उनी आलोचित भइरहँदा सभामुख को हुने भन्ने निश्चित भएपछि मात्रै राजीना
Copyright © 2016 / 2020 - Blastkhabar.com All rights reserved
