कछुवाहरू प्राचीन कालदेखि नै उत्पत्ति भएका एकदमै लजालु स्वभावका, चिसो रगत भएका, सरीसृप वर्गका मेरुदण्डीय जीव हुन् । यिनीहरूले फूल पार्छन् । यिनीहरू प्रायः सर्वहारी हुन्छन् । यिनीहरू कडा खबटा र नरम खबटा गरी दुई प्रकारका हुन्छन् । कडा खबटा भएका कछुवाहरू कडा आवरणभित्र सुरक्षित रहन सक्छन् भने नरम खबटा भएका कछुवाहरू बाक्लो प्रकारको छालाहरूले ढाकिएका हुन्छन् । केही प्रजातिका कछुवाहरू जमिनमा पनि बस्छन् भने धेरै प्रजातिका कछुवाहरू पानीमा बस्छन् । बाघ, हात्ती जस्ता जनावरहरू एउटा मात्र म¥यो भने पनि राष्ट्र र जनता सबैले त्यसतर्फ चासो देखाउँछन् तर यहाँ बर्सेनि हजारौं कछुवाहरू मरिरहेका छन्, त्यसतर्फ क
प्रकाश दिप्साली राई सायद २०६९ सालतिर हुनुपर्छ उत्तरवर्ती सोचका अभियन्ता सगुन सुसाराले भरौलको पूर्वाञ्चलव्यापी साहित्यिक जममघट कार्यक्रममा भनेका थिए– ‘हामी यो दावा गर्छौं की पान्थर नेपाली साहित्यको प्रयोगले अग्रणी स्थानमा छ । नेपाली साहित्यको राजधानी पान्थर हो ।’ यो कुराले निक्कै चिमोट्यो । त्यो बेला म साहित्यको रहरे जस्तै थिएँ । त्यसपछि भने पान्थरको बारेमा केही अध्ययन शुरु गरेँ । नेपाली साहित्यको तेस्रो आयामका विराट व्यक्तित्व वैरागी काइँला, पान्थरको लेखनको श्रीवृद्धिमा योगदान दिने डा. गोविन्दराज भट्टराई, प्रेम ओझा, सिर्जनशील अराजकका हाङ्युग अज्ञात, उपेन्द्र सुब्बा, रङ्
नेताले अलिकति सरम तथा धरम राखेर र केही दिन भए पनि टिक्ने बोली बोल्नुपर्छ । शिक्षकले पढाउँदा एउटा मात्र भए पनि कक्षाकोठामा चनाखो विद्यार्थी छ भन्ने सम्झेर तयारीपूर्वक राम्ररी पढाउनु पर्छ, नत्र उसले पाइरहेको इज्जत धरापमा परेजस्तै नेताको बल्ल–बल्ल प्राप्त गरेको उचाइ स्वात्तै घट्छ । सबै मानिस नेताका धुपौरे मात्र हुँदैनन् । एक न एकले तथ्य, तर्क र वास्तविकताका आधारमा गलत विचारको प्रतिवाद गर्छ । यही लेखकलाई उल्लेख गरेर फलानाले पार्टी र नेतृत्वको आलोचनात्मक लेख लेखेको हुँदा सङ्घ र प्रदेशले प्रदान गर्ने भाषा साहित्यिक पुरस्कार पाउन नसकेको भनेको सुन्दा अचम्मै लाग्यो । चाकरी, चाप्लुसी र चम्चागिरी
प्रा.डा.भीम खतिवडा विषय–प्रस्तावधराने जनताका प्यारा नेता र पार्टीका प्रिय कमरेड तारा सुब्बाको निधनको दोस्रो वसन्त पनि पूरा भएको छ । उनको अझै व्यवस्थित हुन नसकेको हरियाली सामुदायिक वनक्षेत्रको उद्यानमा उदास भएर उभिएको प्रतिमामा माला लगाएर नेकपा, धरानले स्मरण ग¥यो । उनका धरान र धरानेसँग जोडिएका हरक्षेत्रका योजना र सपनाहरू शिथिलप्रायः बन्दै गएकामा लाचारी, खोजी र उत्सुकता देखिए सहयात्रीहरूका अनुहारभरि । उद्यानको निर्माण पूरा गर्न हरि तामाङ र खगेन्द्र नेपालीलगायतका सयौँ उदारमनाहरू तयार देखिए । जसरी होस्, आगामी वर्षसम्ममा ताराजी सुन्दर उद्यानमा रहनेछन् भन्ने विश्वासमा उनको स्मृतिसम्मा
विषय प्रवेश :सत्तारुढ दलभित्रको विवादको कारण केही समयअगाडि संसद्मा पार्टी फुटाउने विधेयक पेश भए पनि नेतृत्वहरूको सहमतिमा फिर्ता भएको थियो । खासगरी चिनियाँ राजदूत याङ्छीको सक्रियता, गतिविधिमा विधयेक फिर्ता भएको विश्लेषण हुँदै आएको छ । किनभने याङ्छीले तत्कालै प्रधानमन्त्री केपी ओली, अध्यक्ष प्रचण्ड, वरिष्ठ नेता माधवकुमार नेपालसँग भेट वार्ता गरेकी थिइन् । तर फेरि दोस्रो पटक विवाद सतहमा छाताछुल्ल भएर नेतृत्वहरूको बीचमा कित्ताकाट हुने गरी कडा अभिव्यक्ति आयो । यसै विषयलाई लिएर याङ्छी नेपाल आइन् । ओली, दाहाल, नेपाल र खनालसँग भेटवार्ता गरेकी छन् । पार्टी फुटाउने स्थितिमा पुगिसकेको बेला याङ्छीको भेटव
नेपालले सदैव छिमेकीसँगको सम्बन्ध पञ्चशिलको सिद्धान्तका आधारमा कायम राखी टिकाइरहेको, स्थापना गरिरहेको छ र सदैव त्यही भावमा प्रतिबद्ध छ । आजसम्म चीनसँगको सम्बन्ध पनि पञ्चशिलकै आधारमा कायम छ । चीनले यो सम्बन्धलाई कमजोर हुन दिने अभिप्राय समेत देखाएको पाइँदैन । तत्कालीन प्रधानमन्त्री टङ्कप्रसाद आचार्य चीन सरकारको निमन्त्रणामा वि. सं. २०१३ आश्विन ६ गते भ्रमणमा जानुभएको बेला चिनियाँ कम्युनिष्ट पार्टीका अध्यक्ष माओत्से तुङसँग पनि भेट्ने कार्यक्रम तय थियो । त्यस भेटमा हाम्रा प्रधानमन्त्रीज्यूलाई माओले भन्नुभएको थियो रे– ‘प्रधानमन्त्रीज्यू, हामी आफै विशाल भू–भागलाई कसरी विकास गर्ने, ह
भारत विश्वको सबैभन्दा ठूलो प्रेस उद्योग भएको राष्ट्र हो । भारतमा १७ हजार न्युजपेपर, १ लाख म्यागजिन र ४ सय ३ भन्दा बढी स्याटेलाइट न्युज च्यानल, अनगिन्ती वेबसाइट, असङ्ख्य फेसबुक पेज र युट्युब च्यानलहरूले खबर सम्प्रेषण गर्ने गर्दछन् । पछिल्लो केही समयमा भारतीय मिडियाजगत् विश्वमा नै निकै आलोचित भएको छ र क्रमशः आफ्नो विश्वसनीयता गुमाउँदै गइरहेको छ । आरएसएफले वल्र्ड प्रेस फ्रिडम इण्डेक्समा भारतलाई १४२ औं स्थान दिएको छ भने नेपाल ११३ र छिमेकी राष्ट्रहरू पाकिस्तान, बङ्गलादेश र श्रीलङ्का क्रमशः १४५, १५१ र १२७ औं स्थानमा रहेका छन् । भारतमा प्रेस स्वतन्त्रताभारतमा केही प्रेसजगत्का ठूला र स्वतन्त्र विचारक
कोरोनाको कहरले हामी सबैको दैनिकी परिवर्तन भएको छ । लकडाउनले हाम्रा पेशा, व्यवसाय, काम र आयआर्जनमा गम्भीर असर पारेको छ । तर सबैमा एकनासको प्रभाव भने छैन । सबैभन्दा धेरै मर्कामा शहरमा असङ्गठित क्षेत्रमा दैनिक ज्याला मजदुरी काम गरेर छाक टार्ने, परिवारको गुजारा गर्ने मानिस एकदमै सङ्कटमा परेका छन् । त्यसपछि शहरमै बसेर सानोतिनो व्यवसाय गर्ने र गुजारा गर्नेहरू परेका छन् । माथिका दुई समूहलाई बढीमा १५ दिन बिनाकाम, बिना आम्दानी गुजार्नु पर्दा भोकभोकै हुने अवस्था छ । त्यसपछि मासिक बेतनभोगी तर सानो उद्योग व्यवसायमा भएकाहरूले पहिलो महिना सजिलै गुजारे र दोस्रो महिनादेखि समस्या देखिन थालेको छ । तिनको रोजगा
कोभिड–१९ को महामारीले मानव स्वास्थ्यसहित आर्थिक, सामाजिक र राजनीतिकलगायत सबै पेशा व्यवसाय तहस–नहस भएको छ । मृत्यु र सङ्क्रमितको सङ्ख्या बढिरहेको छ । अर्थतन्त्र सङ्कुचित भएको छ । लकडाउन खुकुलो भए पनि यातायात, शिक्षा र होटल, रेष्टुरेण्टलगायत पर्यटन क्षेत्र ठप्प छ । आयात, निर्यात तथा उत्पादन पूर्णरूपमा सञ्चालन हुन सकेको छैन । स्वदेशी तथा विदेशी लगानी रोकिएको छ । लकडाउन खुले पनि देशभित्र शिक्षा, यतायात र होटल क्षेत्रका २५ लाखभन्दा बढी नेपालीहरू बेरोजगार भएका छन् । ९० लाख विद्यार्थीहरूको भविष्य अन्धकार भएको छ । वैदेशिक रोजगारीमा गएका लाखांै नेपालीहरू रोजगारी गुमाएर घर फर्कंदैछन् । वैदेश
वेणु काफ्ले विषय प्रारम्भआर्थिक, सामाजिक दृष्टिकोणबाट विश्वको वातावरण नियाल्दा एउटा भयावह दृश्य आँखा अगाडि अटाई नअटाई नाच्न थाल्छन् । यो पीडाबाट नेपाल पनि अछुतो रहेको छैन । कोभिड १९ को विश्वव्यापी महामारीले नेपाली जनमानसमा धेरै प्रकारका परिवर्तनहरु आत्मसात् गरेर अगाडि बढ्न उत्प्रेरित गरिरहेको छ । आर्थिक रुपले विकासोन्मुख अवस्थामा रहेको राज्य विकासका गतिलाई अझ धिमा गतिमा अगाडि बढाउन बाध्य बन्दै गएको छ । हाम्रो देश राजनैतिक रुपमा गणतान्त्रिक मुलुक बनिसकेको वर्तमान परिवेशमा लीला दिदीले नेतृत्व गरेको पार्टी आज सरकार सञ्चालनको नेतृत्व गरिरहेको छ । सरकार झण्डै दुइ तिहाइ नजिक छ ।जनतालाई देखाएका
Copyright © 2016 / 2020 - Blastkhabar.com All rights reserved
