मणिकुमार श्रेष्ठ सिजनगाउँका सबै ठिटाहरू एक आपसमा कुरा गरिरहेको हुन्छन् । भदौको पारिलो घाममा मकैको थाप्लो पेटमा सकिन नपाउँदै उनीहरूले कोदाको रोटी खाने अपेक्षा गरेका छन् । यसरी कोदाको रोटीसँगै गाउँमा नै दिदीहरूले पेवाको रूपमा बनाइएको तीनपाने पनि पिउने रहर जागेको छ सानेलाई । साने गाउँको सोझो ठिटो मध्ये एक थियो । उसको उक्सावटमा कोही पनि केटाहरू लाग्दैन थियो । बरु अरूको उक्साहटमा उसले विभिन्न प्रकारका कामहरू गरिरहेको थियो । जुन कामले उसको परिवार र समाजलाई नै नराम्ररी असर परेको थियो । यो समयमा उसको उमेरको हिसाबले कुरा गर्ने हो भने १२–१३ वर्षसम्म रहन गयो । त्यहाँदेखि उसले अरूको उक्साहटमा काम गर्न छाड
कम्युनिस्टप्रति अत्यन्त अनुदार भए पनि भूतपूर्व प्रधानमन्त्री तथा जननायक बीपी कोइरालाले परिआए मृत्युवरण गर्न तयार भएर नेपाललाई सिक्कीमीकरण हुनबाट जोगाउन भारत प्रवासबाट ०३४ सालमा नेपाल आउनु भएको थियो । कोइरालाले आफूलाई राजा वा राजतन्त्रले हत्या सम्मगर्न सक्ने अवस्थालाई पटक्क ख्याल नगरी नेपालको स्वाधीनता, अखण्डता र सार्वभौमसत्ता सुरक्षित राख्न महत्वपूर्ण भूमिका निर्वाह गर्नु भएको थियो । । भारतीय समाजवादी नेता जयप्रकाश नारायणबाहेक भारतीय उच्च तहका नेताहरुले कोइरालालाई नेपाल गए, दरबारले मार्न पनि सक्ने चेतावनी दिएर तर्साएका थिए । कोइरालाले नेपालको आन्तरिक मामिलामा जबाहर
“सतीले सरापेको देश” भन्ने काजी भीम मल्लकोश्रीमतीको भनाइ धेरै हदसम्म मिल्छ नेपालको निम्ति। यो देश नेपालमा विगत देखि वर्तमान सम्म अनेक प्रकारका धटनाका श्रृंखला देख्न र सुन्न पाइन्छ। वि.सं. १८२५ सालमा विशाल नेपालको रूप धारणा गरेको देश अनेक समस्या र आन्दोलनबाट पीडित छ। नेपालमा सामाजिक आन्दोलनको शुरुवात राणा विरोधी आन्दोलन बाट शुरु भएको हो। वास्तवमा नेपालमा राणा शासनकाल भन्ने बित्तिकै सामाजिक, आर्थिक र राजनैतिक रूपले अत्यन्तै पिछडिएको अवस्था मानिन्छ। राणा विरोधी आन्दोलनको शुरुवात राजाको अधिकार स्थापित गराउने उदेश्यले भए पनि पछि राजा र जनता मिली प्रजातन्त्र स्थापनार्थ विभिन्न आन्दोलन भए ।
कोभिड–१९ अर्थात कोरोना भाइरसको महामारी शुरु भए पछिका दिनमा विश्वभरिनै ठुलो धनजनको क्षति भएको छ । विज्ञानले गरेका चमत्कारिक उपाय र उपलव्धिहरुले कोरोना महामारीलाई रोक्न सकेन । शक्ति सम्पन्न राष्ट्रहरु नै हायलकायल भए । यो लेख तयार पार्दासम्म विश्वमा करिव ३४ लाख मानिसले कोरोनाको कारण ज्यान गुमाएको आधिकारिक तथ्याङ्क छ तर यो बाहेक पनि कोरोनाको कारण ज्यान गुमाउने योभन्दा धेरै भएको अनुमान स्वयं विश्व स्वास्थ संगठन (ध्ज्इ)ले गरेको छ । कम विकशित, सघन जनसङ्ख्या, कमजोर स्वास्थ सुरक्षा, कमजोर तथ्याङ्क र अन्धविश्वासले भरिपुर्ण समाजमा मृत्युको सङ्ख्या झन् धेरै हुने नै भयो । भारतमा मात्रै अहिलेसम्म तिनलाख १८
नेपाली साहित्यले आज फेरि अर्को नक्षत्र गुमाउनु परेको छ । नेपाली समालोचनाका धरोहर, प्रसिद्ध निबन्धकार प्रा.राजेन्द्र सुवेदीको निधन भएको एकहप्ता नबित्दै हामीले नेपाली साहित्यसाहित्य आकाशबाट एक नारी स्रष्टा कवि, उपन्यासकार, निबन्धकार डा. वानिरा गिरीलाई गुमाउनु परेको छ । अप्रिल ११ सन् १९४६ मा दार्जिलिङको खर्साङमा जन्मिएकी गिरी नेपाली साहित्यमा प्रथम विद्यावारिधि गर्ने महिला हुन् । रत्नश्री स्वर्णपदक, गोरखा दक्षिण बाहु चौथा, लोकप्रियादेवी पुरस्कार, साझा पुरस्कार, महाकवि देवकोटा पुरस्कारजस्ता दर्जनौं पुरस्कारहरूद्वारा सम्मानित गिरी विगत तीन वर्षदेखि विभिन्न रोगले आक्रान्त भई विस्मृतिको अवस्थामा रहेक
पर्यटन शब्दले महत्त्वपूर्ण प्राकृतिक तथा सांस्कृतिक ठाउँहरूको भ्रमण गरी त्यहाँका विविध पक्षहरूको अध्ययन तथा त्यसबाट विभिन्न ज्ञानवद्र्धक, विभिन्न मनोरञ्जन हासिल गर्ने विषय भन्ने बुझाउँछ । संसारमा विभिन्न कुराहरूमा विविधता पाइन्छ । प्रायः एउटा सानो क्षेत्रमा मात्र सबै किसिमको विविधता पाउन कठिन हुन्छ । तर नेपाललाई प्रकृतिले संसारका प्रायः विविधता प्रदान गरेको छ । जुन विविधतालाई शब्दमा ब्याख्या विश्लेषण गर्न सम्भव छैन । नेपालमा पर्यटन क्षेत्रको विकास र विस्तारविस्तारै बढ्दै गइरहेको छ । नेपालमा पाइने प्राकृतिक, सांस्कृतिक, भौगोलिक, जैविक तथा अन्य विभिन्न विविधताहरूले संसारका मानिसलाई आकर्षित गरेका
कहिलेकाहीँ मृत्युका समाचारले मलाई निकै भावुक बनाउँछ । जीवन र मृत्युलाई सामान्य स्वाभाविक प्रक्रियाका रूपमा ग्रहण गर्नुपर्छ भन्ने मान्यता राख्ने म आज भने निकै भावुक भएको छु । धेरै मृत्युका घटनाहरू सुनिरहे पनि आजको जस्तो आँखाबाट आँसु आएको थिएन मृत्युका समाचारले । आज भने मेरा आँखा नरसाइ छोडेनन् । मन भरिएर आयो । भारी मन लिएर धेरै बेर एक्लै टोलाइसहेँ । किन मैलै जन्म र मृत्युको यो स्वाभाविक प्रक्रियालाई आज आत्मसात गर्न सकिनँ । आज मेरा आदर्श गुरु, मेरो जीवनका पथप्रदर्शन प्रा. राजेन्द्र सुवेदीको त्यो निर्भीक र साहसिलो जोस, जाँगर, उत्साह र स्वाभिमान सबैलाई कोरोनाले जित्यो । कसैसँग नहार्ने र सत्यमा अडिग
वनजङ्गलको विनाशसँगै विभिन्न रोगका महामारी आउने गरेका छन् । हरियो वन नेपालको धन भन्ने भनाइ अब एउटा कथामा सीमित भएको छ । जनघनत्व बढेसँगै वातावरण प्रदूषण पनि बढ्ने गरेको छ । त्यो प्रदूषित वातावरण नै अहिलेको कोरोना भाइरस महामारीको रूप हुन सक्छ । गत वर्ष २०७७ चैत्र ११ गतेदेखि नेपालमा पनि कोरोना कहरका कारण लकडाउन भयो । त्यो लकडाउन नसकिँदै पुनः अर्को लकडाउन सुरु भएको छ । अघिल्लो वर्ष भएको लकडाउनको भार थेग्न नसकेका नागरिकले फेरि अर्को लकडाउनको सामना गर्नु परेको छ । यो रोग कसरी सर्छ भन्ने कुरासमेत शक्तिशाली देशका ठूलठूला वैज्ञानिकलेसम्म पत्ता लगाउन सकेका छैनन् । कोरोना भाइरसकोे औषधि बनाउन नसकिरहेक
पशुपति चौधरीकोभिडको वैश्विक महामारी घोषणा भएसँगै यस महामारीलाई रोकथाम गर्ने संसारभरि नै विभिन्न किसिमका क्वारेन्टिनको व्यवस्था गरिएको छ । क्वारेन्टिनको इतिहास हेर्ने हो भने यो बाइबलीय समयदेखि नै चलिआएको छ । धेरै किताब एवम् अनुसन्धानहरू मध्ये प्राचीन नियमको ग्रन्थ ‘लेभिटिकस’मा कसरी कुष्ठरोग भएका बिरामीहरूलाई समाजबाट पृथक रूपमा राखिन्थ्यो भने विस्तृत वर्णन गरिएको पाइन्छ ।इतिहास हेर्ने हो भने जब बुबोनिक प्लेगको महामारी सन् १३७० तिर फैलियो, धेरै युरोपियन सहरहरूले आफ्नै किसिमको क्वारेन्टिनको व्यवस्था गरेको पाइन्छ । १७ औं शदिमा जब प्लेग लन्डनमा फैलियो त्यतिबेला पनि संक्रमित व्यक्तिहरूलाई समाजबाट पृथ
पवित्र महिना रमजानको एकमहिने व्रत पश्चात् शुक्रबार ईस्लाम धर्म मान्ने मुस्लिम समुदाय ईदउल फित्र पर्व मनाउँदै छन् । रमजान महिनापछिको अर्को महिना सव्वाल हो । सव्वालको पहिलो दिन ईदउल फित्र (ईद) पर्व मनाइन्छ । अरबी पात्रोको १० औं महिना सव्वालको खुर्पे चन्द्रमा देखिसकेपछि यो खुर्पे चन्द्रमाले रमजान समाप्तिसँगै ईदउल फित्र खुशीयालीको संकेत दिन्छ । यो दिन बिहानै चाडैं उठेर नुहाइधुवाइ नयाँ नयाँ लुगा लगाई मुस्लिम समुदाय एक विशेष नमाज पढ्ने गर्दछन् । विगतमा उक्त विशेष नमाज मुस्लिम समुदायले इदगाह वा मस्जिदमा तोकिएको निर्धारित समयमा भेला भई सामूहिक रूपमा पढ्ने गरेकोमा अघिल्लो वर्षजस्तै कोरोना महामारीक
Copyright © 2016 / 2021 - Blastkhabar.com All rights reserved
